Van Roze Wolk naar Realiteit
Ik herinner het me nog zo goed. Ik was jong, 11 jaar, toen ik begon met paardrijden. Fluitend fietste ik een paar keer per week naar de manege met mijn cap op de bagagedrager, zweep in mijn rubber paardrijlaarzen. Eenmaal aangekomen, mocht ik in de kantine kiezen op welk paard ik wilde rijden. Vaak was deze in de rijbak direct over te nemen van een lesklant vóór mij, maar als ik geluk had, mocht ik het paard zelf uit de stand halen, poetsen, opzadelen en naar de rijbak brengen.
Gedurende een uur had ik samen met andere jongens en meiden les. We deden de oefeningen die de instructrice ons opdroeg en volgden haar aanwijzingen op. Na de les gaf ik mijn paard over aan de volgende lesklant, of zette ik hem terug in zijn stand. Toen ik ouder werd, reed ik steeds meer paarden van particulieren, maakte ik jonge paarden zadelmak en leerde ze de beginselen van het rijden aan. Wat werd ik hier blij van en wat hield ik van paarden! Ik genoot ervan en leefde op een roze wolk.
Mijn liefde voor, en het plezier in de omgang met paarden is er nog steeds. Het is door de jaren heen zelfs intenser geworden. Dankzij de verdieping in kennis en ervaring over deze dieren, hun natuurlijke aard en de wijze waarop ze communiceren, weet ik inmiddels beter. Mijn roze wolk van toen, was eigenlijk niet altijd zo roze vanuit het oogpunt van het paard. Ik genoot namelijk van de tijd die ík doorbracht met het paard. Maar ik was mij totaal niet bewust van hoe het páárd daarover dacht. Mijn beleving ging niet verder dan die paar uurtjes verzorgen en rijden. Welk paardenleven erachter zat, wat dat voor het dier inhield, hield mij niet bezig. Niet omdat het mij niets kon schelen, ik realiseerde het me gewoonweg niet.
Pas veel later kwam deze bewustwording. Het vergroten van mijn paardenkennis, ervaring, zelfreflectie en -kennis hebben hieraan bijgedragen. Als ik nu mijn ogen open en luister naar wat het paard mij te vertellen heeft, gaat er een hele nieuwe wereld open; De wereld vanuit het perspectief van het dier. Door paardengedrag te begrijpen en daarop in te spelen, ontstaat er een dialoog tussen ons beiden. Het is opvallend hoe subtiel een paard communiceert. En het is mooi om te zien hoe hij reageert zodra hij merkt dat je hem ‘hoort’. De oude gewoontes, opvattingen en zienswijzen die ik toen had, zie ik nu in een ander daglicht.
Mijn paard Rosa probeer ik zoveel mogelijk in haar fysieke en mentale behoeften te voorzien. Dat betekent dat in de uurtjes dat we samen zijn, we dingen doen die goed zijn voor haar lichaam zoals training. Maar ook voor haar geest, zoals ‘gewoon’ niets doen, samen zijn, genieten in het moment. Of bijvoorbeeld samen wandelen en grazen. En dat ze in de vele uren buiten ons samenzijn altijd in gezelschap is van haar soortgenoten, vrij kan bewegen, eten, schuilen en rusten. (Spel is wat minder weggelegd voor mijn serieuze merrie.)
Rosa mag en kan zich uiten, en ik houd rekening met haar wensen en behoeften.
Ook hebben mijn eigen gemoedstoestand en lichaamshouding een grote invloed op ons samen zijn. Als ik bijvoorbeeld niet lekker in mijn vel zit, gespannen ben, of er met mijn gedachten niet bij ben, heeft dit direct zijn weerslag op de interactie met het paard. De communicatie gaat stroef, we frustreren elkaar, of het paard wil helemaal niets met me te maken hebben. Andersom werkt het natuurlijk ook; er ontstaat dan juist een fijne, ontspannen verbinding! Ik heb geleerd dat als ik mijn zelfbewustzijn en zelfreflectie vergroot, dat dit positieve gevolgen heeft op mijn relatie met het paard.
Dit is niet altijd makkelijk. Ook niet om je paard zo goed mogelijk te huisvesten, voeden en te trainen. Doordat je vaak afhankelijk bent van andere partijen en situaties, moeten er regelmatig compromissen gesloten worden. Maar het paard is een prachtig dier en het verdient onze volle toewijding en aandacht. Als wij paardenliefhebbers ons blijven ontwikkelen, dragen we telkens weer een stukje bij aan hun welzijn. Hopelijk kan ik hieraan een steentje bijdragen.
Van harte welkom op PaardGedragWelzijn.nl! Ik kijk ernaar uit om je te ontmoeten!
Fleur Hartmann